سایت ویژه

امپراتوری روم برای سالها نیروی سازمان دهنده اروپای غربی بود و پرورش سگ نیز یکی از اقدامات بسیاری بود که نبوغ رومی را برای حل عملی مسائل به خود جلب می کرد. هنگامی که لژیونهای فاتح رومی به گوشه و کنار جهان راه یافتند، گله های خود را به عنوان غذای زنده با خود همراه می کردند. ارتش برای جابجایی و نگهبانی گله به سگهای قوی و بادوام نیاز داشت. رومی ها با استفاده از انواع ماستیف آسیایی به عنوان نژادگیری، اجداد دور روت وایلرهای امروزی را توسعه دادند. برای قرن ها لژیون ها تلاش می کردند تا قبایل آلمانی را که بربرها خوانده می شدند، در مرزهای شمالی امپراطوری یکجا کنند. سگ هایی که رومی ها به این مناطق آورده بودند به عنوان نژاد پایه برای بسیاری از نژادهای آلمانی تبدیل شد. در سده های پس از فروپاشی امپراتوری، سگ های گلۀ رومی در شهر گله داری 'روت ویل' به کار گرفته شدند. در اینجا بود که این سگها، گله ها را از مراتع به بازار منتقل می کردند و در طول راه از آنها در مقابل راهزنها محافظت می کردند و از این رو، نام روت وایلر Metzgerhund یا 'سگ قصاب روت ویل' را به دست آوردند.